Gdańska Macierz Szkolna
Gdańska Macierz Szkolna, działająca w Wolnym Mieście Gdańsku w latach 1921–1939, była polską organizacją oświatową, która zbudowała kompletny system edukacji dla Polaków w tym regionie.
Rozwój systemu edukacji
W okresie swojej działalności Macierz Szkolna stworzyła różnorodne placówki edukacyjne, obejmujące:
- ochronek dla dzieci w wieku przedszkolnym,
- szkoły podstawowe,
- gimnazja,
- szkoły średnie,
- szkoły zawodowe,
- kolonie letnie oraz bursy dla uczniów.
W 1922 roku w jedynym gimnazjum uczyło się 199 uczniów, a w 1934 roku liczba uczniów wzrosła do 2305 w 14 szkołach oraz 681 dzieci w 20 ochronkach.
Otwarte placówki
W ciągu lat działalności otworzono szereg szkół, w tym:
- 1922 – Gimnazjum Polskie w Gdańsku,
- 1926 – Polska Szkoła Handlowa w Gdańsku,
- 1927 – szkoła powszechna w Gdańsku,
- 1929 – wyższa szkoła handlowa oraz szkoła powszechna w Nowym Porcie,
- 1930 – szkoły powszechne we Wrzeszczu i Sopocie,
- 1934 – szkoła średnia niższego stopnia oraz kilka szkół powszechnych,
- 1937 – Zawodowa Szkoła Dokształcająca i szkoła powszechna w Piekle,
- 1938 – szkoły dokształcające w Trąbkach Wielkich, Ełganowie oraz Piekle.
Prezesi Gdańskiej Macierzy Szkolnej
- 1921–1926 – Franciszek Kubacz,
- 1926–1928 – Tadeusz Czarnowski,
- 1929–1933 – Bogusław Dobrzycki,
- ok. 1936 – Czesław Świałkowski.
Podsumowanie
Gdańska Macierz Szkolna odegrała kluczową rolę w zapewnieniu polskiego systemu edukacji w Wolnym Mieście Gdańsku, zakładając różnorodne placówki edukacyjne, które odpowiadały na potrzeby lokalnej społeczności.
