GBU-15 – Opis i Zastosowanie
GBU-15 (Guided Bomb Unit) to amerykańska szybująca bomba kierowana, zaprojektowana do precyzyjnego niszczenia celów. Jest przenoszona głównie przez samoloty F-15E Strike Eagle, a jej konstrukcja opiera się na głowicy bojowej, która może być burząca (Mark 84) lub przeciwbetonowa (BLU-109).
Budowa i Technologia
Bomba GBU-15 składa się z kilku modułów, które są połączone z głowicą bojową:
- Przednia sekcja z głowicą naprowadzającą (telewizyjna lub termiczna)
- Moduł sterowania z autopilotem oraz systemami nawigacyjnymi (GPS i INS)
- Tylna sekcja z powierzchniami nośnymi w kształcie litery X i sterami do manewrowania
- Moduł transmisji danych (data link) do zdalnego korygowania toru lotu
Dzięki zastosowaniu systemu data link, operator z samolotu może wprowadzać współrzędne celu oraz zdalnie korygować tor lotu bomby.
Tryby Ataku
GBU-15 może być używana w dwóch trybach ataku:
- Atak bezpośredni: Pilot namierza cel, przesyła koordynaty do systemów bomby, a następnie dokonuje zrzutu. Bomba automatycznie naprowadza się na cel.
- Atak pośredni: Po zrzucie bomby operator może aktywnie kierować jej lotem aż do momentu uderzenia w cel.
Historia i Rozwój
Prace nad GBU-15 rozpoczęto w 1974 roku, a pierwsze testy przeprowadzono w 1975 roku. Ostateczną wersję głowicy telewizyjnej opracowano w 1983 roku, a testy głowicy działającej w podczerwieni zakończono w 1985 roku. Zmodernizowana wersja, EGBU-15, wprowadzono na początku lat dziewięćdziesiątych, dodając system INS/GPS, co znacznie ułatwiło kierowanie bombą.
Podsumowanie
GBU-15 jest istotnym elementem amerykańskiego arsenału lotniczego, charakteryzującym się wysoką precyzją i zaawansowaną technologią naprowadzania. Jej rozwój i modernizacja odzwierciedlają postęp w dziedzinie broni kierowanej, co czyni ją efektywnym narzędziem w operacjach wojskowych.
Przypisy
- Kategoria: Bomby burzące
- Kategoria: Bomby kierowane
- Kategoria: Bomby szybujące
- Kategoria: Amerykańska broń lotnicza