Gawial gangesowy
Gawial gangesowy (Gavialis gangeticus) to gatunek krokodyla z rodziny gawialowatych, występujący głównie w Indiach, Pakistanie i Nepalu, w rzekach Ganges, Brahmaputra oraz Indus, a także ich większych dopływach.
Budowa ciała
Gawial gangesowy może osiągać długość do 7 m i wagę do 1000 kg. Cechuje się wąską, wydłużoną głową, która ma od 3 do 5,5 razy większą długość niż szerokość u podstawy. W górnej szczęce znajduje się 54-58 zębów, a w żuchwie 50-52, wszystkie o identycznym, długim i ostrym kształcie, lekko skierowane w bok.
- Grzbiet pokryty jest czterema rzędami dużych płyt kostnych.
- Wzdłuż ogona znajduje się rząd 19 nieparzystych płyt z wyrostkami.
- Ubarwienie grzbietu dorosłego osobnika jest brunatnozielone, a brzucha żółtozielone.
Biologia i ekologia
Tryb życia i biotop
Gawial gangesowy preferuje duże rzeki jako swoje naturalne środowisko.
Odżywianie
Jego dieta składa się głównie z ryb, ale także ptaków, małych ssaków i padliny. Gawial poluje, wykonując nagły ruch głowy w bok, aby schwycić ofiarę.
Rozród
Samice składają do 40 jaj, które zagrzebują w piasku. Młode po wylęgnięciu mają około 40 cm długości, z czego 4 cm przypada na pysk, a 22 cm na ogon.
Znaczenie dla człowieka
W hinduizmie gawial gangesowy jest czczony jako zwierzę poświęcone bogowi Wisznu. Zdarzają się przypadki ataków na ludzi, a utrzymanie gawiala w niewoli bywa trudne.
