Gangsterzy i filantropi
Gangsterzy i filantropi to polska czarno-biała komedia kryminalna z 1962 roku, wyreżyserowana przez Jerzego Hoffmana i Edwarda Skórzewskiego, będąca ich debiutem fabularnym. Film składa się z dwóch odrębnych opowieści: Profesor oraz Alkoholomierz, które są połączone wspólną fabułą.
Fabuła
Profesor
Głównym bohaterem jest genialny złodziej, znany jako Profesor, który planuje napad na furgon z utargiem z Centralnego Domu Towarowego. Po starannym przygotowaniu, przed skokiem instruuje swoich wspólników, aby zadbali o alibi. Napad przebiega zgodnie z planem, jednak w trakcie ucieczki grupa napotyka na przeszkody, takie jak roboty drogowe, przypadkową kontrolę milicji oraz unieruchomiony samochód zapasowy. Ostatecznie, cała szajka zostaje zatrzymana przez milicję z ukradzionymi pieniędzmi.
Odbiór
Film zyskał pozytywne recenzje. Stanisław Janicki w „Żołnierzu Wolności” chwalił go za autentyczny humor, a Jan Józef Szczepański z „Tygodnika Powszechnego” docenił parodystyczny styl twórców. Bolesław Michałek w „Nowej Kulturze” zauważył, że komizm filmu wynika z satyry na życie społeczne, a Andrzej Braun w „Zwierciadle” określił go jako pełen pomysłowych gagów. Jednak Stanisław Grzelecki z „Życia Warszawy” miał zdanie, że druga nowela filmowa ukazuje odrażający klimat etyczny, co sprawia, że można ją oglądać jedynie jako absurdalną groteskę.
Informacje dodatkowe
- Kategoria: Polskie filmy komediowe
- Kategoria: Polskie filmy kryminalne
- Kategoria: Polskie filmy z 1962 roku
- Kategoria: Filmy w reżyserii Jerzego Hoffmana
- Kategoria: Polskie filmy czarno-białe
- Kategoria: Filmy Zespołu Filmowego Kamera
- Kategoria: Pełnometrażowe debiuty reżyserów
- Kategoria: Filmy o tematyce kulinarnej
- Kategoria: Filmy kręcone w Warszawie
