Gabriel Józef Alojzy Biernacki
Gabriel Józef Alojzy Biernacki (ur. 18 marca 1774 w Kołdowie, zm. 1834 w Zamościu) był polskim generałem brygady oraz naczelnikiem wojennym województwa kaliskiego w powstaniu listopadowym. Uczestniczył w insurekcji kościuszkowskiej oraz wojnach napoleońskich. Był posłem na Sejmy Księstwa Warszawskiego oraz deputowanym na sejmy Królestwa Polskiego.
Biografia
Dorastał w patriotycznej rodzinie. Na chrzcie otrzymał imiona Gabriel Józef Alojzy, jednak najczęściej używał imienia Józef. Wstąpił do wojska w wieku 15 lat, a jego kariera wojskowa obejmowała różne etapy służby w armii polskiej.
Lata 1789-1799
- 1789: Wstąpienie do brygady wielkopolskiej kawalerii narodowej.
- 1792: Uczestnictwo w wojnie polsko-rosyjskiej.
- 1797: Wstąpienie do Legionów Polskich we Włoszech, awans do stopnia kapitana.
- 1799: Udział w kampanii włoskiej i bitwie nad Trebią, gdzie został ranny.
Lata 1802-1809
Po zdymisjonowaniu w 1802 roku, osiedlił się w rodzinnych stronach i ożenił. W 1806 roku wstąpił do armii Napoleona, organizując 5 Pułk Piechoty Księstwa Warszawskiego. W 1807 roku awansował na majora 6 Pułku Ułanów.
Biernacki brał udział w działaniach wojennych, organizując pospolite ruszenie i stawiając opór Rosjanom. Po ciężkich ranach w trakcie walki pod Stawiszynem, został wzięty do niewoli rosyjskiej. Po wojnie wrócił na wieś, gdzie prowadził życie cywilne.
Ostatnie lata i śmierć
Po upadku powstania listopadowego pozostał w kraju. W 1834 roku, za udzielenie pomocy emisariuszom, został skazany na 3 lata ciężkiego więzienia, gdzie zmarł po kilku miesiącach.
Podsumowanie
Biernacki był znaczącą postacią w historii Polski, uczestnicząc w ważnych wydarzeniach, takich jak powstania narodowe i wojny napoleońskie. Jego życie to przykład zaangażowania w sprawy ojczyzny oraz patriotyzmu.
