„`html
Gabriel Fauré
Gabriel Urbain Fauré (ur. 12 maja 1845 w Pamiers, zm. 4 listopada 1924 w Paryżu) był francuskim kompozytorem i organistą, który znacząco wpłynął na muzykę francuską. Jego twórczość charakteryzuje się mistrzostwem małych form, zwłaszcza w zakresie pieśni i utworów fortepianowych.
Życiorys
Fauré studiował w szkole muzycznej L. Niedermeyera w latach 1854–1864, gdzie jego nauczycielem był Camille Saint-Saëns. Po ukończeniu nauki pracował jako organista w kościołach w Rennes i Paryżu. W 1896 roku objął stanowisko profesora kompozycji w Konserwatorium Paryskim, a w 1905 roku został jego dyrektorem. Wśród jego uczniów byli m.in. Maurice Ravel i Nadia Boulanger. Pod koniec życia ogłuchł.
Fauré był znany z niezwykłej inwencji melodycznej oraz poczucia harmonii, co pozwoliło mu na stworzenie dzieł o klasycznej prostocie i klarowności. Jego znaczenie w muzyce francuskiej porównywane jest do Césara Francka.
Odznaczenia
W ciągu swojej kariery Fauré otrzymał wiele odznaczeń, w tym:
- Legia Honorowa – różne stopnie, w tym wielki oficer (1920) i krzyż wielki (1923)
- Order Izabeli Katolickiej (1908)
- Wielka Wstęga Orderu św. Karola (1913)
Ważniejsze utwory
Utwory chóralne
- Cantique de Jean Racine, Op. 11
- Les Djinns, Op. 12
- Requiem d-moll, Op. 48
- Ave verum corpus, Op. 65 No. 1
Utwory orkiestrowe
- Pawana, Op. 50
- Symfonia d-moll
Utwory kameralne
- I Sonata A-dur na skrzypce i fortepian
- Kwartet smyczkowy e-moll
Utwory fortepianowe
- Kwartet fortepianowy c-moll, Op. 15
Utwory harfowe
- Une châtelaine en sa tour, Op. 110
Podsumowanie
Gabriel Fauré pozostaje jedną z kluczowych postaci w historii muzyki francuskiej, a jego dzieła wciąż są wykonywane i cenione na całym świecie.
„`
