Fulko V Młody
Fulko V Młody (ur. 1092, zm. 10 listopada 1143) był hrabią Maine i Andegawenii oraz królem Jerozolimy. Był synem hrabiego Andegawenii Fulka IV i Bertrady, córki Szymona I de Montfort.
Kariera polityczna
Po śmierci swojego ojca w 1109 roku Fulko V objął rządy w Andegawenii, a w 1110 roku poślubił Ermengardę, co uczyniło go hrabią Maine. W 1112 roku nawiązał sojusz z królem Francji Ludwikiem VI i hrabią Flandrii, Baldwinem VII, próbując przywrócić tron Anglii Wilhelmowi Clito. Po nieudanych kampaniach, w 1120 roku zawarł pokój z królem Anglii Henrykiem I, wydając swoją córkę za jego syna. Jednak po śmierci Wilhelma Adelina w katastrofie morskiej Fulko ponownie poparł Wilhelma Clito.
W 1127 roku Fulko ożenił się z Melisandą, córką Baldwina II, co umocniło jego pozycję w Królestwie Jerozolimskim. Po śmierci Baldwina II w 1131 roku, Fulko i Melisanda objęli tron Jerozolimy, jednak Fulko szybko przejął pełnię władzy, co doprowadziło do napięć z Melisandą i lokalnymi baronami.
Rządy w Jerozolimie
Fulko musiał stawić czoła ambicjom swojej żony oraz rywalom politycznym, w tym Hugonowi II de Le Puiset, hrabiemu Jafy. Po serii konfliktów i oskarżeń o zdradę, Fulko zdołał usunąć Hugona z władzy. Jednak jego rządy były również obciążone rosnącym zagrożeniem ze strony muzułmańskiego atabega Zengiego, który atakował Antiochię. Fulko starał się zawierać sojusze, m.in. z Damaszkiem, aby wzmocnić Królestwo.
Śmierć i dziedzictwo
W listopadzie 1143 roku podczas przejażdżki konnej w Akce Fulko uległ wypadkowi, który doprowadził do jego śmierci. Został pochowany w kościele Grobu Świętego, a władzę przejęła Melisanda w imieniu ich syna Baldwina.
Fulko był opisany jako doświadczony wojownik, ale z trudnościami w zapamiętywaniu twarzy i nazwisk. Jego rządy były czasem napięć politycznych, ale także próbą wzmocnienia Królestwa Jerozolimskiego w obliczu zewnętrznych zagrożeń.
Rodzina
Fulko miał dwoje dzieci z Ermengardą oraz dwoje z Melisandą:
- Alicja (lub Izabela)
- Sybilla
- Godfryd V Plantagenet
- Eliasz II
- Baldwin III
- Amalryk I
