„`html
Fryderyk VII – Król Danii
Fryderyk VII (ur. 6 października 1808, zm. 15 listopada 1863) był królem Danii oraz księciem Saksonii-Lauenburga w latach 1848–1863. Był synem króla Chrystiana VIII i Charlotty Fryderyki Mecklenburg-Schwerin.
Życiorys
Fryderyk VII został wychowany przez różne królewskie rodziny po rozwodzie rodziców w 1810 roku. W 1820 roku wyruszył w podróż zagraniczną, gdzie zdobywał wiedzę z zakresu języków, polityki i wojskowości.
Na tron wstąpił w 1848 roku, a rok później podpisał konstytucję, która wprowadziła w Danii monarchię parlamentarną. Był zwolennikiem rozwoju floty handlowej oraz inwestycji krajowych w Szwecji i Norwegii. W latach 1848–1850 prowadził wojnę z księstwami Szlezwiku i Holsztyna, zakończoną unią tych terenów z Danią.
Fryderyk VII nie miał dzieci, a prawo do tronu zapewnił szwagrowi, Chrystianowi IX. Jego pierwsze małżeństwo z Wilhelminą Marią w 1828 roku zakończyło się rozwodem w 1837 roku, a drugie z Karoliną Charlottą w 1846 roku również nie przetrwało. W 1850 roku ożenił się z Christine Louise Danner, co było jego pierwszym morganatycznym małżeństwem, jednak także bezdzietnym.
Odznaczenia
Fryderyk VII otrzymał wiele odznaczeń, w tym:
- Duńskie:
- Order Słonia
- Wielki Komandor Orderu Danebroga
- Krzyż Wielki Orderu Danebroga
- Zagraniczne:
- Order Karola XIII (Szwecja)
- Order Królewski Serafinów (Szwecja)
- Krzyż Wielki Orderu Miecza (Szwecja)
- Order Świętego Andrzeja (Rosja)
- Order Złotego Runa (Hiszpania)
- Krzyż Wielki Orderu Legii Honorowej (Francja)
- Wstęga Trzech Orderów (Portugalia)
Podsumowanie
Fryderyk VII był ważną postacią w historii Danii, znaną z wprowadzenia monarchii parlamentarnej oraz prowadzenia działań wojennych, które umocniły granice kraju. Jego życie osobiste było obciążone nieudanymi małżeństwami, a brak potomstwa wpłynął na przyszłość dynastii.
„`
