Fryderyk III
Fryderyk III (18 marca 1609 – 9 lutego 1670) był władcą Danii, Norwegii oraz terytoriów takich jak Grenlandia i Islandia. Jego panowanie trwało od 1648 do 1670 roku.
Wydarzenia za panowania Fryderyka III
Za jego rządów Dania doświadczyła istotnych zmian politycznych i terytorialnych. W wyniku traktatu w Roskilde kraj stracił Skanię, co ograniczyło jego zdolność do kontrolowania cieśnin oraz Bałtyku.
W 1660 roku, po zamachu stanu, Fryderyk III zreformował system rządów, znosząc tron elekcyjny i wprowadzając monarchię dziedziczną. Był to kluczowy krok w kierunku budowy absolutyzmu w Danii.
Rodzina
W 1643 roku Fryderyk poślubił Zofię Amelię brunszwicką. Para doczekała się ośmiorga dzieci, w tym:
- Chrystian V (1646–1699) – przyszły król Danii,
- Anna Zofia (1647–1717) – żona elektora Saksonii, matka Augusta II Mocnego,
- Frederyka Amalia (1649–1704) – żona księcia Holstein-Gottorp,
- Wilhelmina Ernestyna (1650–1706) – żona elektora Palatynatu,
- Fryderyk (1651–1652),
- Jerzy (1653–1708) – książę-małżonek Wielkiej Brytanii, mąż królowej Anny Stuart,
- Ulryka Eleonora (1656–1693) – żona króla Szwecji,
- Dorota Juliana (1657–1658).
Fryderyk III jest pamiętany jako kluczowa postać w historii Danii, prowadząca do zmian w systemie rządów oraz mająca wpływ na przyszłość monarchii. Jego rządy wpłynęły na kształtowanie się absolutyzmu w tym kraju.
