Fryderyk I
Fryderyk I (7 października 1471 – 10 kwietnia 1533) był księciem holsztyńskim na Gottorpie (1513–1533) oraz królem Danii i Norwegii (1523–1533) z dynastii oldenburskiej. Stanowił ostatnie ogniwo w dynastii, które rządziło po swoim bratanku, Chrystianie II.
Życiorys
Fryderyk był najmłodszym synem króla Chrystiana I i Doroty Brandenburskiej. Po śmierci swojego bratanka przejął tron duńsko-norweski, kontynuując tym samym tradycje rządów swojej rodziny.
Życie prywatne
W 1502 roku ożenił się z Anną Hohenzollern, córką elektora brandenburskiego. Ich dzieci to:
- Chrystian III Oldenburg (1503–1559) – następca tronu,
- Dorota (1504–1547) – żona Albrechta Hohenzollerna.
Cztery lata po śmierci Anny, Fryderyk poślubił Zofię, córkę księcia pomorskiego Bogusława X. Z tego małżeństwa pochodziło szereg dzieci, w tym:
- Jan II (1521–1580) – książę szlezwicko-holsztyński,
- Elżbieta (1524–1586) – żona dwóch książąt meklemburskich,
- Adolf I (1526–1586) – książę szlezwicko-holsztyński,
- Anna (1527–1535),
- Dorota (1528–1575) – żona księcia Krzysztofa meklemburskiego,
- Fryderyk (1532–1556) – biskup hildesheimski.
Podsumowanie
Fryderyk I odegrał ważną rolę w historii Danii i Norwegii jako monarcha oraz jako przedstawiciel dynastii oldenburskiej. Jego życie rodzinne oraz małżeństwa miały istotny wpływ na politykę regionu w XVI wieku.
