Fronton – Definicja i Historia
Fronton, znany również jako przyczółek, to niski szczyt nad portykiem, który ma różnorodny kształt i jest ograniczony krawędziami bocznymi dachu dwuspadowego. Element ten był stosowany w architekturze greckiej od około 650 roku p.n.e.
Struktura Frontonu
Wewnętrzne pole frontonu, zwane tympanonem, może być gładkie lub zdobione dekoracjami rzeźbiarskimi. Fronton pełni również funkcję dekoracyjną jako zwieńczenie obramowań okiennych, drzwiowych, portali, ołtarzy i nisz.
Fronton w Architekturze Nowożytnej
W architekturze nowożytnej frontony mogą przybierać różne formy, takie jak segmenty kręgu, półowalne, przerywane czy gierowane.
Uwaga na Terminologię
Warto zauważyć, że określenie „fronton” nie powinno być mylone z fasadą budynku, co jest powszechnym błędem w nazewnictwie architektonicznym, ale nie jest to błąd językowy.