Françoise Sagan
Françoise Sagan, właściwie Françoise Quoirez (21 czerwca 1935 – 24 września 2004), była francuską pisarką, uznawaną za jedną z najważniejszych postaci literatury powojennej we Francji. Jej dorobek obejmuje ponad 40 powieści i sztuk teatralnych, w których głównie poruszała tematy konfliktów uczuciowych i współczesnej obyczajowości. Wiele z jej dzieł zostało sfilmowanych, a niektóre przetłumaczone na język polski.
Życiorys
Sagan zadebiutowała w wieku 18 lat powieścią Bonjour tristesse (Witaj, smutku, 1954), która natychmiast zdobyła międzynarodowy uznanie. Fabuła koncentruje się na młodej kobiecie odkrywającej romans swojego ojca. Pseudonim literacki zaczerpnęła z dzieła Marcela Prousta. Pomimo późniejszych publikacji, żadna z jej kolejnych powieści nie osiągnęła takiego sukcesu jak debiutancka. W latach 60. nie zdobyła żadnej prestiżowej nagrody literackiej, mimo uznania wśród krytyków i czytelników.
Sagan stała się ikoną pokolenia, a jej ekstrawagancki styl życia przyciągał uwagę prasy. Była znana z zamiłowania do szybkich samochodów, co doprowadziło do poważnego wypadku w 1957 roku. Jej życie było również naznaczone problemami z alkoholem i narkotykami, co skutkowało wyrokami sądowymi i długami. Z powodu tych ostatnich zmuszona była sprzedać swoją posiadłość w Normandii.
W 1979 roku przewodniczyła jury konkursu głównego na 32. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes.
Twórczość
Wybrane powieści
- Witaj, smutku (1954)
- Pewien uśmiech (1955)
- Czy pani lubi Brahmsa (1959)
- Cudowne obłoki (1961)
- La Chamade (1965)
- Znużony wojną (1985)
- Zbłąkane odbicie (1996)
Sztuki teatralne
- Zamek w Szwecji (1960)
- Violons parfois (1961)
- La Robe mauve de Valentine (1963)
- Il fait beau jour et nuit (1978)
- L’Excès contraire (1987)
Françoise Sagan pozostaje ważną postacią francuskiej literatury, której prace wpływały na kolejne pokolenia pisarzy i czytelników.