Franciszka Lipska – Życiorys
Franciszka Lipska, z domu Rzepkiewicz, urodziła się 27 grudnia 1864 roku w Wodzisławiu. Zmarła w marcu 1944 roku. Była polską działaczką ruchu robotniczego oraz matką siódemki dzieci, z których czwórka aktywnie uczestniczyła w ruchu komunistycznym. Owdowiała w 1904 roku po tragicznym wypadku męża, Teodora Lipskiego, górnika z kopalni „Paryż” w Dąbrowie Górniczej.
Zaangażowanie w działalność socjalistyczną zawdzięczała swojemu bratu, Janowi Rzepkiewiczowi. Jej dom stał się miejscem spotkań członków Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS) oraz PPS-Frakcji Rewolucyjnej. Mimo że sama nie była członkinią partii, wspierała lokalne ruchy robotnicze.
W okresie międzywojennym Lipska aktywnie wspierała swoich synów w ich działalności komunistycznej, organizując pomoc dla więźniów politycznych oraz ich rodzin. W 1928 roku bezskutecznie ubiegała się o miejsce w Senacie jako kandydatka Jedności Robotniczo-Chłopskiej, a w 1934 roku została wybrana do Rady Miejskiej Dąbrowy Górniczej.
Po II wojnie światowej jej imię nadano ulicy Hieronimskiej w Dąbrowie Górniczej, gdzie mieszkała.
Bibliografia
- Henryk Rechowicz, Franciszka Lipska, w: Polski Słownik Biograficzny, tom XVII, 1972
Franciszka Lipska była znaczącą postacią w historii Dąbrowy Górniczej, związana z ruchem robotniczym i walką o prawa społeczności lokalnej.
