Franciszek Wincenty Mazaraki (1812–1896)
Franciszek Wincenty Mazaraki, herbu Newlin, był właścicielem ziemskim oraz powstańcem listopadowym. Urodził się w 1812 roku w majątku Wyganowice koło Lublina, w rodzinie związanej z historią Polski. Jego ojciec, Jan Nepomucen Bonifacy, był uczestnikiem wielu ważnych wydarzeń, w tym konfederacji barskiej oraz walk napoleońskich. Matka, Antonina z Chylińskich, pochodziła z senatorskiego rodu.
Udział w powstaniach
Po wybuchu powstania listopadowego w 1830 roku, Mazaraki wstąpił do pułku „Krakusy” i walczył pod dowództwem gen. Józefa Dwernickiego. Brał udział w bitwach pod Stoczkiem i Boremlem, gdzie został awansowany na podporucznika.
Po zakończeniu powstania osiedlił się w Hebdowie, gdzie ożenił się z Eleonorą Łagowską herbu Grzymała. Mieli sześcioro dzieci: Juliana, Walerego, Jana, Aleksandra Teofila, Bronisławę Mariannę oraz Augusta Romualda.
Życie po powstaniach
W lutym 1846 roku Mazaraki uczestniczył w powstaniu miechowskim, dowodzonym przez jego kuzyna Ludwika Mazaraki. W latach 50. XIX wieku nabył majątki Przecławka, Parszywska, Polichno i Dębowiec koło Pińczowa, gdzie osiedlił się na stałe.
Mazaraki był donatorem parafii w Wolicy oraz wójtem Pińczowa, co świadczy o jego wysokim uznaniu w społeczności lokalnej.
Śmierć i dziedzictwo
Zmarł w 1896 roku w Przecławce, a jego ciało spoczęło na cmentarzu w Wolicy w grobowcu rodzinnym.
- Kategoria: Oficerowie powstania listopadowego
- Kategoria: Powstańcy krakowscy
- Kategoria: Uczestnicy bitwy pod Stoczkiem (1831)
