„`html
Franciszek Śliwa
Franciszek Śliwa (ur. 28 grudnia 1919 w Łowcach, zm. 22 lutego 2002 w Mielcu) był polskim pisarzem, działaczem ludowym, społecznym i politykiem, posłem na Sejm PRL II i III kadencji.
Życiorys
Był synem Józefa i Marii. Po ukończeniu szkoły powszechnej i średniej, kształcił się na Uniwersytecie Ludowym Ignacego Solarza w Gaci. W 1936 roku dołączył do Związku Młodzieży Wiejskiej RP „Wici”, gdzie w latach 1937–1938 pełnił funkcję prezesa. W czasie II wojny światowej pracował w Spółdzielni Rolniczo-Handlowej „Jedność” i angażował się w działalność konspiracyjną jako członek Stronnictwa Ludowego „Roch” oraz Batalionów Chłopskich.
Działalność społeczna
Po wojnie Śliwa został prezesem Spółdzielni „Jedność”, a także przewodniczył kołu ZMW RP „Wici” do 1948 roku. Pracował w Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej w Radymnie oraz w Gminnej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska”.
Działalność polityczna
W 1949 roku przystąpił do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, gdzie pełnił szereg funkcji, w tym prezesa Powiatowego Komitetu Wykonawczego ZSL. W latach 1957–1961 był posłem na Sejm PRL, zasiadając w Komisjach Pracy i Spraw Socjalnych oraz Handlu Wewnętrznego. Wspierał inicjatywy kulturalne, w tym edycję dzieł Oskara Kolberga.
Pisarstwo
Śliwa interesował się historią regionu mieleckiego i publikował prace dotyczące tematyki społeczno-kulturalnej. Był autorem kilku książek, w tym:
- Moja młodość w „Wiciach” (1985)
- Hrabia Wiesiołowski (1995)
- Ostatni spod znaku Krzywuli (1997)
- Na chłopski rozum (1999)
- Godni pamięci. Zasłużeni działacze ruchu ludowego ziemi mieleckiej zmarli w XX w. (2000)
Po zakończeniu kariery politycznej kontynuował działalność literacką. Zmarł 22 lutego 2002 roku i został pochowany w Mielcu.
Odznaczenia
Franciszek Śliwa był odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem 30-lecia Polski Ludowej. Jego imię nosi jedna z ulic w Mielcu.
„`
