Franciszek Misztal

„`html

Franciszek Misztal

Franciszek Misztal (15 marca 1901 – 9 czerwca 1981) był polskim konstruktorem lotniczym, który odegrał istotną rolę w rozwoju polskiego przemysłu lotniczego.

Życiorys

Urodził się w Lisich Jamach k. Lubaczowa. W 1918 r. wstąpił do Tajnej Organizacji Wojskowej, uczestnicząc w walkach o wyzwolenie Lubaczowa oraz w wojnie polsko-bolszewickiej. Po ukończeniu gimnazjum w Lwowie, uzyskał tytuł inżyniera mechanika na Politechnice Lwowskiej w 1926 r. Doktoryzował się w 1929 r. na Politechnice w Akwizgranie.

W 1928 r. rozpoczął pracę w Państwowych Zakładach Lotniczych w Warszawie, gdzie współpracował przy projektowaniu samolotów, w tym PZL.4 oraz PZL.19. Opatentował innowacyjną konstrukcję skrzydła z blachy falistej, która znalazła zastosowanie w wielu polskich samolotach. W latach 1932–1933 wykładał mechanikę w Warszawie, a w 1937–1939 prowadził wykłady w Szkole Podchorążych Lotnictwa.

Po wybuchu II wojny światowej został ewakuowany do Rumunii, a po wojnie kontynuował pracę na Politechnice Warszawskiej, gdzie awansował na profesora nadzwyczajnego w 1948 r. i profesora zwyczajnego w 1956 r. W 1950 r. został odsunięty od pracy w przemyśle lotniczym z powodów politycznych, co skłoniło go do skupienia się na działalności naukowej.

Był również konstruktor w Instytucie Lotnictwa, gdzie współpracował przy budowie prototypu pasażerskiego samolotu MD-12. Zmarł 9 czerwca 1981 r. w Warszawie i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim.