Franciszek Bujak
Franciszek Bujak (1875-1953) był polskim historykiem, specjalizującym się w dziejach gospodarczych i społecznych Polski. Pracował jako profesor na Uniwersytecie Jagiellońskim, Uniwersytecie Warszawskim oraz Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Był członkiem Polskiej Akademii Umiejętności oraz Polskiej Akademii Nauk. W latach 30. pełnił funkcję prezesa Polskiego Towarzystwa Historycznego i był politykiem związanym z PSL „Piast” oraz SL.
Życiorys
Bujak pochodził z rodziny chłopskiej. Po ukończeniu gimnazjum w Bochni, rozpoczął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie uczył się pod kierunkiem wybitnych naukowców. W 1903 roku opublikował monografię o wsi Żmiąca, a w 1905 roku uzyskał habilitację. Od 1909 roku był profesorem nadzwyczajnym na UJ.
II Rzeczpospolita
Podczas I wojny światowej Bujak pracował w Naczelnym Komitecie Narodowym. Po wojnie zaangażował się w kwestie gospodarcze na konferencji pokojowej w Paryżu. Po rezygnacji z polityki, skupił się na pracy naukowej, prowadząc Zakład Historii Społeczno-Gospodarczej na Uniwersytecie Jana Kazimierza.
II wojna światowa i Polska Rzeczpospolita Ludowa
W czasie II wojny światowej Bujak był aktywny na Uniwersytecie Jana Kazimierza oraz angażował się w działalność konspiracyjną. Po wojnie osiedlił się w Krakowie, gdzie kontynuował pracę naukową, mimo trudności związanych z nowymi władzami. W 1946 roku został profesorem Katedry Ekonomiki Spółdzielczej na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Działalność społeczna
- Zaangażowanie w Muzeum Etnograficzne.
- Fundowanie Domu Ludowego oraz stypendiów dla dzieci.
- Powołanie Zrzeszenia Inteligencji Ludowej w 1937 roku.
Uczniowie i osiągnięcia
Bujak stworzył szkołę badawczą, w której kształcił wielu znakomitych uczniów, w tym Stanisława Hoszowskiego i Stefana Inglota. Otrzymał liczne odznaczenia, w tym Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.
Upamiętnienie
Franciszek Bujak jest patronem ulicy w Krakowie. Jego prace naukowe, takie jak „Drogi postępu chłopa polskiego” oraz „Galicja”, wciąż są cenione w polskiej historiografii.
