Fontanna di Trevi
Fontanna di Trevi to najsłynniejsza barokowa fontanna w Rzymie, zlokalizowana w rione Trevi. Została zbudowana na zlecenie papieża Klemensa XII w miejscu wcześniejszej fontanny zaprojektowanej przez Leona Battistę Albertiego w 1435 roku. Woda do fontanny pochodzi z akweduktu, który zbudowano w 19 roku p.n.e. przez Agrypę.
W 1640 roku papież Urban VIII rozpoczął prace nad przebudową fontanny, której monumentalny projekt stworzył Giovanni Lorenzo Bernini. Niestety, projekt nie został zrealizowany z powodu problemów finansowych. W 1732 roku Klemens XII ogłosił konkurs na nową fontannę, wybierając projekt Niccolò Salvi. Budowa trwała od 1735 do 1776 roku, a jej autor nie doczekał się zakończenia prac.
Charakterystyka fontanny
Fontanna di Trevi ma 20 metrów szerokości i 26 metrów wysokości. Jej centralnymi postaciami są Okeanos oraz dwa trytony, symbolizujące Kastora i Polluksa. Okeanos znajduje się w rydwanie zaprzężonym w dwa hippokampy, z których jeden jest spokojny, a drugi stara się okiełznać burzliwego konia. Te postacie symbolizują różne stany morza.
Na balustradzie fontanny umieszczono cztery statuy reprezentujące cztery pory roku, a w niszach znajdują się alegoryczne postacie Zdrowia oraz Obfitości.
Legenda
Nazwa fontanny jest związana z legendą o dziewicy Trevia, która odkryła źródło wody wykorzystywanej w akwedukcie. Woda doprowadzana do fontanny nosi nazwę Acqua Virgo.
