„`html
Florin Gheorghiu
Florin Gheorghiu (ur. 6 kwietnia 1944 w Bukareszcie) to rumuński szachista, który zdobył tytuł arcymistrza w 1965 roku.
Kariera szachowa
W wieku trzynastu lat Gheorghiu zdobył tytuł mistrza Rumunii juniorów, a jako szesnastolatek, w 1960 roku, został mistrzem kraju wśród seniorów. Przez trzy dekady był jednym z czołowych szachistów Rumunii.
W 1963 roku zdobył tytuł mistrza świata juniorów, a między 1960 a 1987 rokiem dziewięciokrotnie sięgał po tytuł indywidualnego mistrza Rumunii. Reprezentował kraj w licznych turniejach drużynowych, zdobywając piętnaście medali:
- 2 złote (1971, 1977)
- 7 srebrnych (1973, 1974, 1978, 1980, 1981, 1985, 1990)
- 6 brązowych (1972, 1975, 1976, 1983, 1984, 1988)
Gheorghiu odnosił największe sukcesy w latach 70. XX wieku, kwalifikując się do czterech kolejnych turniejów międzystrefowych:
- 1973 – Petropolis (XIV miejsce)
- 1976 – Manila (XI miejsce)
- 1979 – Ryga (VI miejsce)
- 1982 – Moskwa (XII miejsce)
Wygrał pięć silnych turniejów międzynarodowych, w tym:
- 1968 – Hastings (wspólnie z Vlastimilem Hortem i Leonidem Steinem)
- 1972 – Reykjavik (wspólnie z Vlastimilem Hortem i Friðrikiem Ólafssonem)
- 1974 – Torremolinos (wspólnie z Eugenio Torrem)
- 1979 – Nowy Sad (przed Jefimem Gellerem)
- 1982 – Biel (wspólnie z Johnem Nunnem)
W latach 80. jego forma nieco osłabła, jednak nadal odnosił sukcesy, m.in. trzecie miejsce w Wiedniu w 1986 roku oraz zwycięstwo w Berlinie w 1988 roku. Najwyższy ranking osiągnął 1 stycznia 1981 roku, z wynikiem 2605 punktów, zajmując 10. miejsce na liście FIDE oraz 1. miejsce wśród rumuńskich szachistów.
Przypisy
Bibliografia
- ChessBase Megabase 2008
- W. Litmanowicz, J. Giżycki, „Szachy od A do Z”, tom I, Warszawa 1986, s. 290–291
Linki zewnętrzne
Brak dodatkowych linków.
„`
