Flegmatyk – temperament w teorii humoralnej
Flegmatyk, pochodzący od greckiego słowa oznaczającego „śluz”, jest jednym z czterech temperamentów wyróżnianych w teorii humoralnej. W tej teorii nadmierna obecność śluzu wpływa na typ konstytucyjny człowieka. Z czasem pojęcie to związane było z różnymi aspektami, takimi jak:
- starzenie się
- pory roku (zima)
- żywioły (woda)
- funkcje mózgu
- porę dnia (wieczór)
- kolory (biel)
- smak (słony)
Flegmatycy kojarzeni byli także z określonymi znakami zodiaku, takimi jak Ryby, Wodnik, Koziorożec oraz Księżyc, a ich cechy charakteryzowały się zimnem i wilgocią.
Cechy charakterystyczne flegmatyków
Flegmatycy opisywani są jako osoby:
- nieporywcze
- mało emocjonalne
- konsekwentne w uczuciach
- wytrwałe w działaniu
Koncept czterech temperamentów był obecny w protonauce oraz wczesnej nauce przez wiele stuleci. Johann Caspar Lavater, zajmujący się fizjonomiką, twierdził, że flegmatyka można rozpoznać po kształcie głowy i rysach twarzy, które powinny być mniej napięte. Ponadto, w typologii układu nerwowego Iwana Pawłowa, flegmatycy byli klasyfikowani jako osoby o silnym, zrównoważonym i mało ruchliwym typie temperamentu.