Lucjusz Flawiusz Silwa
Lucjusz Flawiusz Silwa, pełne imię: Lucius Flavius Silva Nonius Bassus, był rzymskim namiestnikiem Judei w latach 73 (lub 74) – 81 n.e. Wcześniej, od 72 r. n.e., dowodził oblężeniem cytadeli Masada, która była ostatnim punktem oporu po upadku Jerozolimy.
Oblężenie Masady
Silwa dowodził armią składającą się z 5 tysięcy żołnierzy rzymskich oraz 9 tysięcy niewolników i jeńców wojennych, walcząc przeciwko około 1000 obrońcom cytadeli, w tym kobietom i dzieciom. Jego strategia obronna obejmowała:
- Budowę muru, który uniemożliwiał ucieczkę z twierdzy.
- Stworzenie rampy, która umożliwiła wojsku i maszynom wojennym dotarcie do murów twierdzy.
Po zdobyciu Masady niemal wszyscy obrońcy popełnili samobójstwo. W 81 roku Silwa pełnił urząd konsula, a jego współkonsulem był Asinius Pollio Verrucosus.
Podsumowanie
Lucjusz Flawiusz Silwa odegrał kluczową rolę w rzymskiej historii poprzez skuteczne dowodzenie podczas oblężenia Masady oraz pełnienie funkcji namiestnika Judei. Jego działania miały znaczący wpływ na dalsze losy regionu.
