Flatter

Flatter – Zjawisko Aeroelastyczne

Flatter, znany również jako trzepotanie, to rodzaj aeroelastycznych drgań samowzbudnych, które występują w skrzydłach, lotkach, usterzeniach oraz łopatkach wirników nośnych, gdy prędkość statku powietrznego przekracza tzw. prędkość krytyczną flatteru. Zjawisko to można również zaobserwować w konstrukcjach wystawionych na działanie wiatru, choć mechanizmy jego powstawania są różne.

Skutki Flatteru

Flatter ogranicza maksymalną prędkość statku powietrznego i może prowadzić do katastrof lotniczych. W przeszłości, zjawisko to było przyczyną wypadków związanych z różnymi konstrukcjami, w tym:

• De Havilland DH.108 Swallow
• SZD-21 Kobuz
• PZL I-22 Iryda
• J-6 Fregata

Zapobieganie Flatterowi

Aby zminimalizować ryzyko wystąpienia flatteru, stosuje się różne metody, takie jak umieszczanie mas przeciwflatterowych na krawędzi natarcia płata oraz usterzeń.

Badania Flatterowe

Badania w locie prototypów płatowców obejmują testy flatterowe, które są jednymi z najbardziej ryzykownych etapów. Podczas tych prób pilot doświadczalny osiąga stopniowo prędkość V_d (lub V_df), na podstawie której ustalana jest dopuszczalna chwilowa prędkość w spokojnym powietrzu (V_ne).

Buffeting

Warto również wspomnieć o buffetingu, który odnosi się do drgań wymuszonych w usterzeniach.

Podsumowanie

Flatter jest istotnym zjawiskiem w aerodynamice, które ma znaczący wpływ na projektowanie statków powietrznych. Poprzez odpowiednie badania i zastosowanie technologii zapobiegawczych, można znacznie zredukować ryzyko związane z tym zjawiskiem.

Bibliografia

• Kategoria: Aeromechanika
• en:Aeroelasticity#Flutter