Fiodor III Aleksiejewicz
Fiodor III Aleksiejewicz, car Rosji w latach 1676–1682, był synem Aleksego I. Został carem w wieku 15 lat, charakteryzując się wszechstronnym wykształceniem, ale także słabym zdrowiem. Wychowywany przez Symeona Połockiego, znał język polski, który był używany na dworze carskim w jego czasach.
Reformy i polityka zagraniczna
Podczas swojego panowania Fiodor III wprowadził szereg reform administracyjnych, które obejmowały:
- Zniesienie niektórych drastycznych kar.
- Ujednolicenie systemu podatkowego.
- Zwiększenie kompetencji wojewodów oraz redukcję liczby urzędów.
Aby poprawić stosunki z Polską, w 1678 roku przedłużył rozejm andruszowski i wyraził chęć zawarcia pokoju. Mimo tych działań, Rosja za jego panowania musiała zmierzyć się z wojną z Turcją, wynikającą z prób hetmana Petry Doroszenki, który dążył do podporządkowania Ukrainy. Konflikt zakończył się w 1681 roku uznaniem przez Turcję praw Rosji do terenów Ukrainy zadnieprzańskiej.
Życie osobiste
Fiodor III był dwukrotnie żonaty. Jego pierwszą żoną była Agafia Gruszecka, która zmarła w wyniku powikłań poporodowych. Drugą żoną została Marfa Apraksina. Fiodor III zmarł bezpotomnie 27 kwietnia/7 maja 1682 roku. Po jego śmierci regencję w Rosji sprawowała jego siostra, Zofia, w latach 1682–1689.
