Filtr o skończonej odpowiedzi impulsowej (FIR)
Filtr FIR (filtr o skończonej odpowiedzi impulsowej) to rodzaj nierekursywnego filtru cyfrowego, którego odpowiedź na sygnał pobudzenia o skończonej długości również jest skończona. W filtrach FIR nie występują pętle sprzężenia zwrotnego, co odróżnia je od filtrów o nieskończonej odpowiedzi impulsowej (IIR).
Transmitancja filtru FIR jest opisana wielomianem z wykorzystaniem współczynników filtru, co można zapisać jako:
Odpowiedź impulsowa filtru FIR odpowiada ciągowi współczynników Realizacja skomplikowanych transmitancji wymaga wyższych rzędów wielomianów, co prowadzi do większej złożoności obliczeniowej w porównaniu do filtrów IIR. Współczesne implementacje filtrów FIR często korzystają z realizacji polifazowych oraz transformacji ortogonalnych, co umożliwia zmniejszenie złożoności obliczeniowej.
Zalety i wady filtrów FIR
Filtry FIR mają kilka kluczowych zalet, które sprawiają, że są szeroko stosowane:
- Łatwość zrównoleglania implementacji.
- Prostota projektowania w porównaniu do filtrów IIR.
- Stabilność, ponieważ funkcja transmitancji zawiera tylko zera.
- Pożądana skończona odpowiedź impulsowa w wielu zastosowaniach.
- Możliwość uzyskania liniowej fazy, co zapewnia równomierne opóźnienie składowych sygnału.
Jednak filtry FIR mają również pewne wady:
- Wyższa złożoność obliczeniowa.
- Większe zapotrzebowanie na pamięć operacyjną.
Przykład zastosowania filtru FIR
Rozważmy filtr FIR stosowany do estymacji średniego kosztu użytkowania energii elektrycznej na podstawie rachunków za prąd. Równanie estymacji przedstawia się następująco:
gdzie:
- – numer miesiąca,
- – estymowana wartość średnia,
- – wartość rachunku za bieżący miesiąc,
- – wartość rachunku z poprzedniego miesiąca.
Na przykład, dla miesiąca , obliczenia dają:
Powyższe równanie ilustruje działanie filtru FIR, który wygładza sygnał, eliminując nagłe zmiany i powodując, że zanik sygnału wymuszającego prowadzi do zaniku sygnału wyjściowego w skończonym czasie.