Filip Rinaldi
Filip Rinaldi (1856-1931) był włoskim księdzem salezjaninem, trzecim generałem zakonu salezjanów oraz błogosławionym Kościoła katolickiego. Uznawany jest za „czwartego księdza Bosko” Rodziny Salezjańskiej.
Życiorys
Filip Rinaldi urodził się jako ósme dziecko zamożnych wieśniaków. Jego rodzice, przyjaciele św. Jana Bosko, namówili go do wstąpienia do seminarium. W wieku 10 lat rozpoczął naukę w seminarium w Mirabello, jednak po pewnym czasie wrócił do domu. W wieku 20 lat, po powrocie ks. Bosko, Filip podjął decyzję o kontynuowaniu nauki.
W 1879 roku Rinaldi rozpoczął nowicjat, a 20 października tego samego roku otrzymał sutannę od ks. Bosko. W wieku 24 lat złożył śluby zakonne, a dwa lata później otrzymał święcenia kapłańskie.
Działalność
W 1889 roku Rinaldi został wysłany do Hiszpanii, gdzie zreformował szkołę salezjańską. W ciągu dziewięciu lat otworzył 16 nowych domów salezjańskich. Po śmierci ks. Domenico Belmonte w 1901 roku, Filip został nowym prefektem generalnym Zgromadzenia.
W 1922 roku założył Salezjański Instytut Misyjny imienia Kardynała J. Cagliero i czasopismo misyjne Gioventú Missionaria. Wprowadził także nowe tereny misyjne w Brazylii, Indiach, Japonii i Tajlandii oraz wysłał na misje 1868 salezjanów i 613 sióstr.
Kult
Relikwie Filipa Rinaldi przeniesiono do krypty bazyliki Maryi Wspomożycielki w 1959 roku. Został beatyfikowany przez papieża Jana Pawła II 29 kwietnia 1990 roku, a jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 5 grudnia. W Polsce jest patronem jednej ze wspólnot salezjańskich we Wrocławiu.
