Filc – definicja i rodzaje
Filc to wyrób włókienniczy powstający z spilśniania tkanin, głównie wełnianych. Wyróżnia się dwa główne rodzaje filców:
- Filce bite – uzyskiwane przez folowanie włókien wełnianych.
- Filce tkane – powstają poprzez spilśnianie powierzchni tkanin wełnianych.
Proces ten może prowadzić do samoczynnego filcowania, co wpływa negatywnie na estetykę i funkcjonalność wyrobów wełnianych.
Otrzymywanie filcu
Surowcem do produkcji filcu są wełna i sierść zwierząt hodowlanych oraz niektóre włókna sztuczne. Filce wytwarza się na dwa sposoby:
- Filce bite: Spilśnianie warstwy włókien wełnianych, często wzmacniane igłowaniem, które polega na przebijaniu włókien specjalnymi igłami.
- Filce tkane: Spilśnianie zewnętrznych warstw tkanin wełnianych, co prowadzi do zmiany ich struktury i uzyskania nowych właściwości.
Filce występują w różnych grubościach, od kilku milimetrów do kilku centymetrów, w zależności od zastosowania.
Zastosowanie filcu
Filc ma szerokie zastosowanie, w tym:
- Produkcja kapeluszy i beretów.
- Tworzenie obuwia, takich jak walonki i pantofle.
- Wkładki do obuwia.
- Tarcz polerskich oraz uszczelek.
- Wykładzin izolacyjnych i dźwiękochłonnych.
- Tapicerstwo, jako ochrona dla tkanin i gąbek.
Filc także wygłusza dźwięki oraz osłania meble, zapewniając komfort użytkowania.
Historia filcu
Filc jest jednym z najstarszych wyrobów włókienniczych, datowany na 6500 lat p.n.e. Znaleziono go na terenie dzisiejszej Turcji oraz w wiecznej zmarzlinie na Syberii z około 600 roku n.e. Obecnie filc wciąż wytwarzany jest przez nomadyczną ludność Środkowej Azji, gdzie służy do produkcji dywanów, koców i odzieży, a także dekorowanych produktów sprzedawanych turystom.
