„`html
Figowiec pospolity
Figowiec pospolity (Ficus carica L.), znany również jako figa pospolita, drzewo figowe lub figowiec owocowy, to gatunek drzewa lub krzewu z rodziny morwowatych.
Zasięg geograficzny
Rodzimy obszar występowania figowca obejmuje regiony takich krajów jak:
- Algieria
- Maroko
- Tunezja
- Afganistan
- Cypr
- Egipt
- Iran
- Irak
- Izrael
- Jordania
- Liban
- Syria
- Turcja
- Gruzja
- Azerbejdżan
- Tadżykistan
- Turkmenistan
- Pakistan
- Grecja
- Włochy
- Francja
- Hiszpania
Figowiec rozprzestrzenił się także w Makaronezji, Australii, USA, Ekwadorze oraz w niektórych krajach Europy. W Polsce ma status efemerofita.
Morfologia
Figowiec pospolity to dwupienne drzewa dorastające do 10 m wysokości, czasem występujące jako krzewy. Cechy charakterystyczne to:
- Pień: Korowina jasnoszara, gładka, z grubymi, zielonymi lub szarymi pędami.
- Liście: Okrągłe, dłoniasto-klapowe, o średnicy do 12 cm, ciemnozielone, szorstkie z wierzchu, owłosione od spodu.
Biologia i ekologia
Figowce są roślinami dwupiennymi, a ich kwiaty zapylane są przez błonkówki z gatunku Blastophaga psenes. W starożytności nie znano mechanizmu ich zapylania, co prowadziło do nieregularnego owocowania. Grecy opracowali metodę sztucznego zapylania zwaną kapryfikacją, polegającą na zawieszaniu gałązek drzewa męskiego na drzewach żeńskich.
Historia uprawy
Figi były uprawiane już w epoce brązu i stanowiły ważne źródło pożywienia na Bliskim Wschodzie. Ich pestki odkryto w wykopaliskach sprzed 5 tysięcy lat w Gezer.
Udział w kulturze
Figowiec pospolity ma swoje miejsce w kulturze, m.in. w Biblii, gdzie wspominany jest 70 razy. Przykładem jest opis sytuacji w Księdze Rodzaju, gdzie pierwsi ludzie użyli gałązek figowych do zrobienia przepasek. Stąd wyrażenie „listek figowy” oznaczające skromne okrycie.
„`
