Fieseler Fi 156 „Storch”
Fieseler Fi 156 „Storch” (Bocian) to samolot rozpoznawczo-łącznikowy o konstrukcji mieszanej, zaprojektowany w 1935 roku przez firmę Fieseler. Jego pierwszy lot miał miejsce 24 kwietnia 1936 roku, a produkcja trwała od 1937 do 1948 roku. W sumie wyprodukowano 2867 egzemplarzy, a samolot został wycofany z użycia w latach 60. XX wieku.
Dane techniczne
- Typ: Samolot rozpoznawczo-łącznikowy
- Załoga: 2-3 osoby
- Napęd: 1 x silnik Argus As 10C (8-cylindrowy, odwrócony V)
- Moc silnika: 237 KM (startowa), 200-220 KM (trwała)
- Rozpiętość: 14,25 m
- Długość: 9,90 m
- Wysokość: 3,05 m
- Masa startowa: 1325 kg
- Prędkość maksymalna: 176 km/h
- Pułap praktyczny: 5200 m
- Zasięg: 1015 km
- Długotrwałość lotu: 5 godz. 20 min
- Uzbrojenie: 1 x karabin maszynowy MG 15 kal. 7,92 mm oraz granaty ręczne
Projektowanie i osiągi
Ministerstwo Lotnictwa Rzeszy zleciło projekt samolotu, który miałby zastosowanie w łączności, rozpoznaniu i ewakuacji medycznej. Fieseler Fi 156 wyróżniał się doskonałymi osiągami podczas krótkiego startu i lądowania (STOL), co czyniło go idealnym do operacji w trudnym terenie. Samolot mógł startować z odległości 50 m i lądować na 20 m, co umożliwiało jego użycie na szosach, łąkach i polanach.
Jego skrzydła mogły być składane, co ułatwiało transport. Długie golenie podwozia z amortyzatorami pozwalały na lądowanie na nierównych powierzchniach. Storch był wykorzystywany przez III Rzeszę na wszystkich frontach II wojny światowej, a jego wszechstronność sprawiła, że był ceniony przez pilotów oraz dowództwo.
Użytkownicy
Fieseler Fi 156 był używany nie tylko przez Niemców, ale również przez wiele innych państw, w tym Francję, Polskę, ZSRR, Algierię, Wietnam, Laos, Finlandię, Bułgarię, Wielką Brytanię oraz Stany Zjednoczone.
Bibliografia
- Chris Chant, Samoloty II wojny światowej. 300 najsłynniejszych samolotów II wojny światowej. Warszawa, 2010. Wydawnictwo Bellona.
