Fernand Goyvaerts Deyrdeys
Fernand August Goyvaerts Deyrdeys (24 października 1939 – 5 kwietnia 2004) był belgijskim piłkarzem, który grał na pozycji napastnika. Urodził się w Mechelen, a swoją karierę rozpoczął w 1955 roku w Club Brugge, z którym awansował do ekstraklasy belgijskiej w 1958 roku.
Kariera Klubowa
W 1962 roku Goyvaerts przeniósł się do FC Barcelona, gdzie zdobył uznanie jako mistrz dryblingu. Dwukrotnie (1964, 1965) został wybrany najlepszym zagranicznym piłkarzem w lidze hiszpańskiej. Wraz z zespołem dotarł do finału Pucharu Miast Targowych, gdzie Barcelona przegrała z Valencią.
W latach 1965-1967 grał w Realu Madryt, pozostając jedynym Belgiem, który występował w dwóch najważniejszych klubach hiszpańskich. Po krótkim okresie w Realu, przeszedł do Elche CF, a następnie do OGC Nice. Karierę zakończył w 1979 roku, grając dla mniejszych klubów, takich jak Cercle Brugge i KSC Lokeren.
Reprezentacja Narodowa
Goyvaerts reprezentował Belgię w latach 1959-1961, występując osiem razy w drużynie narodowej.
Działalność po karierze
Po zakończeniu kariery sportowej, Goyvaerts pozostał w futbolu, zajmując się wyszukiwaniem talentów dla belgijskich klubów. Jego rekomendacje przyczyniły się do pozyskania takich piłkarzy jak Jean-Pierre Papin i Daniel Amokachi dla Club Brugge.
Podsumowanie
Fernand Goyvaerts Deyrdeys był znaczącą postacią w belgijskim futbolu, zarówno jako zawodnik, jak i skaut. Jego osiągnięcia w hiszpańskich klubach oraz wkład w rozwój młodych talentów pozostają w pamięci wielu miłośników piłki nożnej.
