Ferenc Molnár
Ferenc Molnár był wybitnym węgierskim pisarzem i dramaturgiem, który zyskał międzynarodowe uznanie dzięki swoim dziełom literackim. Urodził się 12 stycznia 1878 roku w Budapeszcie, a zmarł 1 kwietnia 1952 roku w Nowym Jorku.
Życie i kariera
Molnár rozpoczął studia na Uniwersytecie Budapeszteńskim, jednak szybko porzucił naukę na rzecz kariery literackiej. Jego pierwsze dzieła były publikowane w prasie, co przyczyniło się do jego popularności. Był jednym z pierwszych węgierskich autorów, którzy zdobyli uznanie za granicą, szczególnie w Stanach Zjednoczonych.
Najważniejsze dzieła
- „Chłopcy z placu broni” – powieść, która stała się klasyką literatury dziecięcej i młodzieżowej, opisująca przygody grupy chłopców z Budapesztu.
- „Liliom” – sztuka teatralna, która zdobyła ogromną popularność i została zaadaptowana na musical.
- „Człowiek z żelaznym sercem” – powieść, która łączy tematykę miłości z problemami społecznymi.
Styl i tematyka
Molnár był znany z umiejętności łączenia humoru z poważnymi tematami. Jego prace często dotyczyły relacji międzyludzkich, konfliktów społecznych oraz moralnych dylematów. W swoich dziełach przedstawiał zarówno radości, jak i smutki codziennego życia.
Dziedzictwo
Ferenc Molnár pozostawił po sobie bogate dziedzictwo literackie, które inspirowało pokolenia pisarzy i twórców. Jego prace są nadal wystawiane w teatrach na całym świecie, a jego powieści są studiowane na uczelniach. Molnár jest uznawany za jednego z najważniejszych przedstawicieli węgierskiej literatury XX wieku.
