Ferdynand VII
Ferdynand VII (1784-1833) był królem Hiszpanii w latach 1808 oraz 1813-1833, reprezentując dynastię Burbonów. Urodził się 14 października 1784 roku w Escorialu jako syn króla Karola IV i Marii Luizy Parmeńskiej.
Młodość
Jako następca tronu, Ferdynand był pozbawiony wpływu na politykę, którą kontrolował minister Manuel de Godoy, niepopularny wśród społeczeństwa. W 1805 roku doszło do buntu przeciwko Godoyowi. W październiku 1807 Ferdynand został aresztowany z powodu udziału w spisku, w którym zdradził swoich towarzyszy. Po abdykacji ojca w 1808 roku, Ferdynand został królem, lecz szybko został zmuszony przez Napoleona do abdykacji i uwięzienia we Francji przez prawie 7 lat.
Król Hiszpanii
Ferdynand odzyskał tron w 1813 roku, ale jego rządy wkrótce doprowadziły do rewolt w 1820 roku. Został uwięziony przez rewolucjonistów, którzy domagali się przestrzegania konstytucji z 1812 roku. Po interwencji Francji w 1823 roku, Ferdynand obiecał spełnić postulaty rewolucjonistów, jednak został uwolniony dopiero po upadku Kadyksu.
Ferdynand ożenił się czterokrotnie, a jego małżeństwa przyniosły mu trzy córki, z których tylko dwie przeżyły dzieciństwo. W 1830 roku wprowadził sankcję pragmatyczną, która umożliwiła jego córce Izabeli dziedziczenie tronu, co później przyczyniło się do wybuchu wojny domowej (karlizm).
Genealogia
- Syn Filipa V
- Córka Ludwika XV i Marii Leszczyńskiej
- Córka Ferdynanda I i Marii Karoliny Habsburg
- Córka Jana VI i Karoliny Joachimy
- Córka Maksymiliana Saksońskiego i Karoliny Burbon-Parmeńskiej
- Córka Franciszka I i Marii Izabeli
- Żona Antoniego Orleańskiego
W kulturze popularnej
Ferdynand VII jest postacią w powieści Volavérunt autorstwa Antonia Larrety oraz w filmowej adaptacji tej książki.
