Feniks – polski okręt fluita z XVII wieku
Okręt „Feniks” był polskim statkiem typu fluita, który początkowo służył jako holenderski statek handlowy. W grudniu 1627 roku, podczas wojny polsko-szwedzkiej, został zdobyty na Bałtyku przez polski okręt „Żółty Lew” i przyprowadzony do Wisłoujścia.
Po zarekwirowaniu przez władze polskie, „Feniks” został przekształcony w okręt wojenny. 15 kwietnia 1628 roku wyruszył w swój pierwszy rejs w składzie eskadry czterech okrętów, w tym „Panny Wodnej”, „Żółtego Lwa” oraz „Czarnego Kruka”. Już 19 kwietnia, wespół z „Czarnym Krukiem”, przechwycił angielski statek podejrzany o przewóz kontrabandy dla Szwedów.
Na dzień 2 maja 1628 roku kapitanem „Feniksa” był Hans Meylckens. Okręt brał udział w obronie polskich jednostek podczas ataku szwedzkich wojsk w nocy z 5 na 6 lipca 1628 roku. W trakcie walk „Feniks” utknął na mieliźnie, a jego usunięcie z opresji wsparły okręty „Wodnik” i „Tygrys”.
W styczniu 1629 roku „Feniks” został oddany przez króla Zygmunta III Wazę na służbę habsburskiej Ligi Katolickiej, uczestniczącej w wojnie trzydziestoletniej, i wysłany do Wismaru. Po burzy dotarł tam później niż inne polskie okręty – 14 lutego. Polskie jednostki stacjonujące w Wismarze brały udział w potyczkach z flotą duńską i szwedzką. Po kapitulacji Wismaru 22 stycznia 1632 roku, „Feniks” został zdobyty przez Szwedów i włączony do ich floty. Dalsze losy okrętu pozostają nieznane.
Dane techniczne
- Pojemność: 180 t
- Długość kadłuba: 25 m
- Szerokość kadłuba: 5,1 m
- Załoga: 30 marynarzy i około 80 żołnierzy piechoty morskiej
- Uzbrojenie: 15 małych dział w baterii burtowej
Bibliografia
- Eugeniusz Koczorowski: „Bitwa pod Oliwą”, Gdynia 1968
