Feliks Paweł Jarocki

Feliks Paweł Jarocki (1790-1865) był profesor zoologii i kierownik katedry zoologii na Królewskim Uniwersytecie Warszawskim. Był także członkiem Towarzystwa Przyjaciół Nauk oraz kierownikiem gabinetu zoologicznego w latach 1818-1862.

Biografia

Jarocki specjalizował się w taksonomii, a w szczególności wyodrębnił rząd torbaczy z ssaków. Zorganizował „Gabinet Zoologiczny” w Warszawie, bazując na zbiorach barona Sylwiusza Minckwitz’a. W ciągu swojej kariery zgromadził ponad 65 tys. eksponatów, głównie dzięki naukowym ekspedycjom wschodnich terenów Polski. Wzbogacił również bibliotekę uniwersytecką o ponad 2000 tomów specjalistycznych publikacji. Jego następcą był Władysław Taczanowski, znany ornitolog.

Jarocki był także mecenasem Fryderyka Chopina, zabierając go w 1828 roku na międzynarodowy kongres przyrodników do Berlina. Jego uczniem był zoolog Antoni Waga. Jarocki był członkiem loży wolnomularskiej Świątynia Minerwy. Zmarł 25 marca 1865 roku i został pochowany na warszawskich Powązkach.

Dzieła

Jarocki jest najbardziej znany z sześciotomowego podręcznika zoologii pt. „Zoologia czyli zwierzętopismo ogólne podług naynowszego systemu ułożone”, opublikowanego w latach 1821-1838. Jego prace obejmowały również:

Rozprawę o przeobrażaniu się owadów (1827)
Opracowania faunistyczne, w tym dotyczące Puszczy Białowieskiej
Badania nad wędrówkami i zwalczaniem szarańczy

Był encyklopedystą i redaktorem Encyklopedii obrazowej systematycznej wydanej w Warszawie (1835-1838). Jarocki opisał kilka rodzajów i gatunków ptaków, w tym: