Feliks Jan Bentkowski
Feliks Jan Bentkowski (ur. 27 maja 1781 w Lubartowie, zm. 28 sierpnia 1852 w Warszawie) był polskim historykiem literatury, bibliografem, językoznawcą i archiwistą.
Życiorys
Urodził się jako syn Józefa Sanguszki i Marianny z Nowickich. Edukację rozpoczął w szkołach pijarskich w Warszawie. W 1797 roku został nauczycielem domowym u Ignacego Tiede, a później uzupełnił wykształcenie w Instytucie Pedagogicznym w Sulechowie. W latach 1802-1803 studiował w Niemczech jako stypendysta rządu pruskiego, a po powrocie do Polski objął stanowisko profesora w Liceum Warszawskim.
W 1809 roku Bentkowski został profesorem literatury polskiej i wykładał także historię Polski oraz geografię. W 1811 roku przygotował podręcznik literatury dla szkół wojewódzkich. W 1816 roku uzyskał tytuł Doktora honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 1817 do 1832 roku był profesorem historii powszechnej na Uniwersytecie Warszawskim.
Po przejściu na emeryturę w 1833 roku, pełnił funkcję honorowego sędziego pokoju oraz kierował Archiwum Głównym Królestwa Polskiego. Zmarł 28 sierpnia 1852 roku i spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Twórczość
Bentkowski jest autorem pierwszej historii literatury polskiej. W latach 1811-1817 współpracował z Samuelem Lindem przy redakcji Słownika języka polskiego. W 1814 roku opublikował „Historię literatury polskiej” w dwóch tomach, w której sklasyfikował dzieła według gatunków literackich i ocenił twórczość autorów.
Redagował także miesięcznik Pamiętnik Warszawski oraz był członkiem redakcji Biblioteki Warszawskiej. W 1835-1838 roku pełnił funkcję redaktora naczelnego Encyklopedii obrazowej systematycznej.
Ważniejsze dzieła
- O najdawniejszych książkach drukowanych w Polszcze, Warszawa 1812
- Historia literatury polskiej, t. 1-2, Warszawa-Wilno 1814
- Wstęp do historii powszechnej, Warszawa 1821
- O znakach przecinkowych w piśmie, Warszawa 1830
- Encyklopedia obrazowa systematyczna, Warszawa 1835
Przekłady i prace edytorskie
Bentkowski tłumaczył m.in. dzieła Guizota oraz był zaangażowany w redakcję słownika języka polskiego. Jego prace edytorskie obejmowały również prace Gedike’a oraz Woronicza.
Listy i korespondencja
Wielokrotnie korespondował z wybitnymi osobistościami, w tym z S. B. Lindem, Janem Śniadeckim oraz A. J. Czartoryskim. Jego listy są cennym źródłem informacji o życiu literackim i naukowym tamtego okresu.
