Feliks II – Antypapież
Feliks II (zm. 22 listopada 365) był antypapieżem w latach 355-358, ustanowionym przez biskupów ariańskich w czasie banicji prawowitego papieża Liberiusza.
Okres Papieski
Feliks II został konsekrowany w momencie, gdy Liberiusz, przeciwnik arianizmu, został ukarany za swoją niezłomną postawę w obronie boskości Chrystusa. W tym czasie cesarz Konstancjusz II, będący zagorzałym arianinem, sprawował władzę jako najwyższy kapłan. Po pewnym czasie Liberiusz, przebywając na wygnaniu, przyjął wyznanie wiary bliskie arianizmowi, co doprowadziło do jego ułaskawienia w 358 roku.
Podział w Kościele
Po powrocie Liberiusza do Rzymu, Feliks II został usunięty, co pogłębiło podział wśród duchowieństwa. Mimo to, Feliks pozostał na uboczu, prowadząc działalność z siedziby przy Via Aurelia.
Dziedzictwo
Po śmierci Liberiusza, frakcja Feliksa II zaczęła zdobywać wpływy, prowadząc walki z innym antypapieżem, Ursynem. Ostatecznie na papieski tron wstąpił św. Damasz, a Feliks II zyskał kult i uznanie jako męczennik, mimo że był związany z arianizmem. Z biegiem lat jego postać została zniekształcona, czyniąc go nieustraszonym orędownikiem katolicyzmu.
Podsumowanie
- Feliks II był antypapieżem od 355 do 358 roku.
- Został konsekrowany przez arian, gdy Liberiusz był na wygnaniu.
- Po powrocie Liberiusza, Feliks został usunięty, a jego działalność kontynuował na uboczu.
- Po śmierci Liberiusza jego frakcja zdobyła wpływy, a Feliks II został błędnie uznany za męczennika.
