Maria Faustyna Kowalska
Maria Faustyna Kowalska, właściwie Helena Kowalska, to święta Kościoła katolickiego, zakonnica i mistyczka, urodzona 25 sierpnia 1905 roku w Głogowcu. Jest znana jako apostołka Bożego Miłosierdzia oraz autorka „Dzienniczka”, w którym opisuje swoje duchowe doświadczenia.
Życiorys
Helena Kowalska była trzecim z dziesięciorga dzieci Stanisława i Marianny Kowalskich. W 1936 roku przeniosła się do Krakowa, gdzie spędziła resztę życia. W 1932 roku miała pierwsze nadprzyrodzone objawienie dotyczące Miłosierdzia Bożego. W 1959 roku Stolica Apostolska zakazała szerzenia kultu Miłosierdzia Bożego w formie objawionej przez Faustynę, jednak zakaz został cofnięty w 1978 roku, co umożliwiło rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego.
Listy i „Dzienniczek”
Oprócz „Dzienniczka”, Faustyna pozostawiła także listy i kartki okolicznościowe, które ukazują jej duchowe przeżycia.
Proces beatyfikacyjny i kanonizacyjny
- 1947: Rozpoczęcie zbierania informacji o życiu Faustyny na polecenie kard. A. Hlonda.
- 1965: Rozpoczęcie formalnego procesu informacyjnego w Krakowie.
- 1968: Otwarcie procesu beatyfikacyjnego przez Kongregację ds. Świętych.
- 1981: Pozytywna opinia na temat „Dzienniczka” i zezwolenie na kontynuowanie procesu.
- 1978: Cofnięcie zakazu szerzenia kultu Miłosierdzia Bożego.
Uroczystości związane z jej kanonizacją odbyły się w Krakowie i Rzymie, a 5 kwietnia 1978 roku ustanowiono Święto Miłosierdzia Bożego.
Polemika na temat zdrowia psychicznego
Po śmierci Faustyny pojawiły się kontrowersje dotyczące jej zdrowia psychicznego. W 1933 roku psychiatra Helena Maciejewska stwierdziła, że Faustyna miała doskonałe zdrowie psychiczne. W późniejszych latach prof. Jerzy Strojnowski zasugerował diagnozę choroby afektywnej dwubiegunowej, co spotkało się z krytyką ze strony innych specjalistów, którzy argumentowali, że jej doświadczenia były typowe dla mistyków.
Media i kultura masowa
W 1994 roku powstał film fabularny „Faustyna” w reżyserii Jerzego Łukaszewicza, oparty na „Dzienniczku” Faustyny.
