System plików FAT32
FAT32 to wersja systemu plików FAT, wprowadzona po raz pierwszy w systemie Windows 95 OSR2, będąca następcą FAT16. Pomimo nazwy sugerującej 32 bity, FAT32 wykorzystuje tylko 28 z nich, co teoretycznie pozwala na opisanie 268 milionów klastrów. System ten może być użyty na dyskach o pojemności do 16 TB, chociaż w praktyce rozmiar partycji nie powinien przekraczać 2 TB dla dysków z sektorami 512-bajtowymi.
Maksymalny rozmiar pliku w FAT32 wynosi 4 GB – 1 B (232 B – 1 B). Ograniczenie to wynika z konieczności zapewnienia kompatybilności ze starszymi systemami operacyjnymi, jak DOS 3.x, w którym limit ten wynosił 2 GB – 1 B.
FAT32 został zaprojektowany jako system plików dla domowych wersji Windows, podczas gdy NTFS był dedykowany wersjom profesjonalnym.
Kompatybilność
FAT32 nie jest obsługiwany przez następujące systemy Microsoftu:
- MS-DOS 7.0 i wcześniejsze
- Windows 95 w wersji OSR1 i wcześniejsze
- Windows NT 4.0
Systemy uniksowe mogą obsługiwać FAT32, ale ze względu na brak możliwości określania uprawnień do zasobów, nie można go używać w głównych partycjach systemowych.
W Windows XP możliwe jest korzystanie z FAT32, ale systemowe narzędzia nie pozwalają na tworzenie partycji FAT32 większych niż 32 GB. Ograniczenie to wynika z testów Microsoftu, które wykazały spadek wydajności przy większych partycjach. Aby zniwelować te ograniczenia, firma wprowadziła nowy system plików – exFAT.
Podsumowanie
FAT32 to system plików, który mimo swoich ograniczeń, był przełomowy w swoich czasach. Dzięki swoim właściwościom, nadal znajduje zastosowanie w różnych systemach operacyjnych, mimo że nowsze rozwiązania, takie jak exFAT, oferują lepszą wydajność i większe możliwości.
