Faraon
Faraon to polski film historyczny z 1965 roku, w reżyserii Jerzego Kawalerowicza, oparty na powieści Bolesława Prusa. Głównym bohaterem jest Ramzes XIII (Jerzy Zelnik), młody następca tronu starożytnego Egiptu, który dąży do reform w kraju zdominowanym przez kapłanów, zwłaszcza arcykapłana Herhora (Piotr Pawłowski). Jego osobiste życie komplikuje miłość do Żydówki Sary (Krystyna Mikołajewska).
Produkcja i przyjęcie
Film powstał w Zespole Filmowym „Kadr” i kręcony był przez trzy lata, z udziałem około dwóch tysięcy statystów. Zdjęcia realizowano w Uzbekistanie, Egipcie oraz w Łodzi. Faraon został dobrze przyjęty przez krytyków i zdobył uznanie jako superprodukcja, często porównywana do amerykańskiego kina peplum. Nominowany do Oscara, film był także prezentowany na zamknięciu 19. MFF w Cannes.
Fabuła
Akcja Faraona rozgrywa się w starożytnym Egipcie, gdzie Ramzes XIII pragnie przeprowadzić reformy mające na celu ograniczenie władzy kapłanów, wzmocnienie armii i poprawę losu ubogich poddanych. Napotyka jednak opór ze strony kapłanów, którzy obawiają się kosztów wojny z Asyrią. Ramzes zyskuje wsparcie młodego kapłana Pentuera, który jednak ostrzega przed bezpośrednią konfrontacją z kapłanami.
Początkowe sceny filmu ukazują potęgę religii w Egipcie. Ramzes staje w obliczu wyzwań, kiedy dowiaduje się o tajnym traktacie pokojowym między kapłanami a Asyrią oraz o tragedii, która dotknęła jego rodzinę. W miarę rozwoju fabuły, Ramzes staje się liderem, dążącym do walki o swoje przekonania.
Nagrody i festiwale
- Złota Kaczka dla najlepszego filmu za rok 1967 przyznana przez pismo „Film”.
- Wyróżnienie przez Martine Scorsese jako jedno z arcydzieł polskiej kinematografii.
Znaczenie
Film Faraon zyskał szczególne znaczenie po transformacji politycznej w Polsce w 1989 roku, interpretowany jako komentarz do konfliktu między Kościołem a władzą komunistyczną. Uznawany jest za jedną z największych polskich superprodukcji, a jego inteligentny scenariusz oraz unikalna wizualność pozostają aktualne do dziś.
