„`html
Ewa Szelburg-Zarembina
Ewa Szelburg-Zarembina, właściwie Irena Ewa Szelburg (ur. 10 kwietnia 1899 w Bronowicach, zm. 28 września 1986 w Warszawie) była polską pisarką, poetką i dramaturgiem, znaną przede wszystkim z twórczości dla dzieci i młodzieży. W latach 1968–1976 pełniła funkcję pierwszego Kanclerza Kapituły Orderu Uśmiechu.
Życiorys
Urodziła się w zubożałej rodzinie szlacheckiej. Po ukończeniu gimnazjum w Lublinie w 1916 roku, założyła III Żeńską Lubelską Drużynę Skautową i pracowała jako nauczycielka.
Twórczość
Zadebiutowała w 1922 roku, a jej pierwsze prace skierowane były do dzieci. W 1924 roku wydała książkę dla dorosłych pt. Legendy żołnierskie. W swoich utworach często odnosiła się do wspomnień z dzieciństwa. Do jej najbardziej znanych publikacji należą:
Wybrane publikacje
- 1963: Marcowy deszcz
- 1970: Pięknie być człowiekiem
- 1979: Lech, Czech i Rus
Twórczość w piosenkach
- 1998: Grzegorz Turnau, tekst utworu Szedł czarodziej
- 1979: Anna Jantar, program TV Zamiast słuchać bajek.
Adaptacje
- Rzeka kłamstwa – serial telewizyjny (1989)
Ordery i odznaczenia
Otrzymała wiele nagród i odznaczeń, w tym:
- Order Sztandaru Pracy I klasy (1970)
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1960)
- Order Uśmiechu (1970)
Nagrody
Wyróżniona m.in.:
- Nagroda Miasta Stołecznego Warszawy (1948)
- Nagroda Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci i młodzieży (1953)
Upamiętnienie
Imię Ewy Szelburg-Zarembiny nosi wiele szkół i przedszkoli, a także ulica w Łodzi. W 1996 roku odsłonięto kamień z tablicą pamiątkową w Nałęczowie, w 10. rocznicę jej śmierci.
Linki zewnętrzne
„`
