„`html
Eugeniusz Stasiecki
Eugeniusz Stasiecki (ps. Piotr Pomian, Poleski) urodził się 19 lutego 1913 roku w Radomiu, a zmarł 16 sierpnia 1944 roku w Warszawie. Był nauczycielem, harcmistrzem oraz kapitanem Armii Krajowej, a także szefem Głównej Kwatery Szarych Szeregów „Pasieki”. Zasłynął jako jeden z najwybitniejszych instruktorów harcerskich w czasie II wojny światowej, polegając w powstaniu warszawskim w batalionie „Zośka”.
Życiorys
Stasiecki urodził się w rodzinie robotniczej. W latach 1920-1927 uczęszczał do szkoły powszechnej, a następnie kształcił się w Państwowym Seminarium Nauczycielskim Męskim w Radomiu, gdzie w 1932 roku uzyskał dyplom nauczyciela. Pracował w różnych szkołach, a także aktywnie działał w harcerstwie, prowadząc drużyny harcerskie w Radomiu, Cykarzewie i Częstochowie.
Wojna i okupacja
W 1939 roku brał udział w kampanii wrześniowej jako dowódca plutonu w 74 pułku piechoty. Po wybuchu II wojny światowej kontynuował pracę jako nauczyciel, a po zakazie pracy w szkolnictwie krótko zatrudnił się w hucie. Od października 1939 roku był zaangażowany w konspirację, organizując Rój „Obraz”. W 1941 roku ukrywał się przed Gestapo. W 1943 roku został szefem Głównej Kwatery Szarych Szeregów „Pasieki” i pełnił różne funkcje w strukturach harcerskich oraz Armii Krajowej.
Powstanie warszawskie
W powstaniu warszawskim Stasiecki był delegatem Szarych Szeregów i zastępcą dowódcy ds. wychowawczych w batalionie „Zośka”. Poległ 16 sierpnia 1944 roku podczas walk na ul. Stawki, dowodząc natarciem dwóch plutonów. Pośmiertnie awansowano go do stopnia kapitana.
Odznaczenia
- Krzyż Virtuti Militari V klasy – 15 sierpnia 1944
- Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie 2021)
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie)
Stasiecki jest pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
„`
