Eugeniusz Telesfor Raabe
Eugeniusz Telesfor Raabe (5 września 1874 – 2 października 1944) był polskim inżynierem technologiem, specjalizującym się w kolejach linowych i dźwignicach. Urodził się we Włocławku, w rodzinie Telesfora Raabe, naczelnika poczty, oraz Kazimiery z Bonin-Sławianowskich.
Wykształcenie i kariera
Raabe ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Instytutu Technologicznego w Petersburgu, zdobywając dyplom inżyniera w 1904 roku. Swoją karierę zawodową rozpoczął w warsztatach Drogi Żelaznej Nadwiślańskiej w Warszawie, gdzie awansował na różne stanowiska, w tym inżyniera wydziału trakcji.
Po 1918 roku pracował w Ministerstwie Komunikacji, gdzie doszedł do stanowiska radcy w Wydziale Mechaniczno-Trakcyjnym. Dodatkowo prowadził zajęcia z kreśleń technicznych na Politechnice Warszawskiej, jako asystent w Katedrze Części Maszyn i Katedrze Urządzeń.
Publikacje
Raabe był autorem licznych artykułów dotyczących kolei linowych, w tym dotyczących tatrzańskiej kolei Kuźnice-Kasprowy Wierch. Wydał również książki:
- Kolejki linowe (1936)
- Dźwigi osobowe i towarowe (1939)
Organizacje i życie osobiste
Był aktywnym członkiem Stowarzyszenia Techników Polskich oraz Związku Polskich Inżynierów Kolejowych, gdzie pełnił funkcję członka Zarządu Głównego. W czasie II wojny światowej przebywał w Warszawie, gdzie przeżył powstanie warszawskie. Zmarł 2 października 1944 roku, w dniu kapitulacji powstania, i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim.
Raabe był dwukrotnie żonaty — najpierw z Heleną, a następnie ze Stefanią ze Śniegockich, z którą miał dzieci.
Bibliografia
- Jerzy Kubiatowski, Eugeniusz Raabe, [w:] Polski Słownik Biograficzny, tom XXIX, 1986.
Linki zewnętrzne
- [Eugeniusz Raabe – publikacje](https://polona.pl/search/?filters=public:1,creator:%22Raabe,_Eugeniusz_(1874–1944)%22) w bibliotece Polona
