Eugeniusz Klemens Dziewulski
Eugeniusz Klemens Dziewulski (1842-1889) był polskim przyrodnikiem, który znacząco przyczynił się do badań naukowych w Polsce.
Życiorys
Urodził się 23 listopada 1842 roku w Siedlcach. Po ukończeniu gimnazjum w Lublinie, kontynuował naukę na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Szkoły Głównej w Warszawie, gdzie później podjął pracę jako naukowiec. Jego prace obejmowały tematykę przewodnictwa elektrycznego oraz badania polskiej przyrody górskiej, w tym nachylenia magnetycznego i fizjografii.
Do jego znanych publikacji należą:
- Rybie Jezioro w Tatrach polskich
- Morskie Oko powyżej Rybiego Jeziora
- Pięć Stawów w Dolinie Roztoki
- Czarny Staw Gąsienicowy pod Kościelcem
Był założycielem i redaktorem czasopism naukowych „Pamiętnik Fizjograficzny” oraz „Wszechświat”. W Warszawie mieszkał z żoną Anielą i siódemką dzieci, które wychowywał w duchu patriotyzmu i miłości do nauki. Wśród dzieci byli przyszli profesjonaliści w dziedzinach takich jak ekonomia, astronomia, fizyka oraz sztuka.
Eugeniusz Dziewulski zmarł 31 sierpnia 1889 roku i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Publikacje
- Przenoszenie cieczy i cząstek ciał stałych w nich zawieszonych przez strumień elektryczny (1870)
- Telefon, Nachylenie magnetyczne w Warszawie, Czarny Staw Gąsienicowy (1882)
- Zagęszczenie mieszanin wody i alkoholu (1883)
Podsumowanie
Eugeniusz Klemens Dziewulski był ważną postacią w polskiej nauce XIX wieku, znaną ze swoich badań przyrodniczych oraz publikacji naukowych. Jego prace miały istotny wpływ na rozwój nauk przyrodniczych w Polsce.
