Reklama

Eudoksja Łopuchina

Eudoksja Fiodorowna Łopuchina

Eudoksja Fiodorowna Łopuchina (ur. 1669, zm. 1731) była carycą Rosji jako pierwsza żona Piotra I Wielkiego. Była również babką cesarza Piotra II Romanowa.

Reklama

Życiorys

Eudoksja pochodziła z zamożnej rodziny bojarskiej. Jej ojcem był Fiodor Awramowicz Łopuchin. Poślubiła Piotra I krótko przed nieudanym zamachem na jego życie, zorganizowanym przez siostrę przyrodnią Zofię Romanową. Z tego małżeństwa urodziło się trzech synów:

Aleksy Piotrowicz (ur. 18 lutego 1690, zm. 26 lipca 1718) – uwięziony i stracony za spiskowanie przeciwko ojcu, ojciec Piotra II;
Aleksander Piotrowicz (ur. 23 października 1691, zm. 14 maja 1692);
Paweł Piotrowicz (ur. 1693, zm. 1693).

W 1698 roku Piotr I oddalił Eudoksję, a następnie zamknął w monasterze Opieki Matki Bożej w Suzdalu, gdzie przyjęła imię zakonne Helena. Jej pobyt w klasztorze nie był spokojny, naruszała zasady i spiskowała przeciwko mężowi, co skutkowało przeniesieniem jej do monasteru Zaśnięcia Matki Bożej w Starej Ładodze.

Reklama

Po prawie 30 latach, z rozkazu Katarzyny I, Eudoksja została uwolniona. W lutym 1728 roku odbyła się koronacja jej wnuka, Piotra II, który przyznał jej 60 tysięcy rubli rocznej pensji. Ostatnie lata życia spędziła w klasztorze Nowodziewiczym w Moskwie, gdzie została pochowana.

Eudoksja zmarła w 1731 roku, przeżywając wszystkie swoje dzieci i wnuki, a także narzeczoną wnuka oraz większość członków rodziny Piotra I i Katarzyny. Tuż przed śmiercią Piotra II zaproponowano mu, aby wyznaczył Eudoksję jako swoją następczynię, jednak zmarł bez podjęcia decyzji.