Eudajmonizm
Eudajmonizm, wywodzący się z greckiego słowa eudaimon oznaczającego „szczęśliwy”, jest stanowiskiem etycznym, które postrzega szczęście (eudaimonia) jako najwyższą wartość oraz cel życia ludzkiego. W teorii tej szczęście definiowane jest nie jako subiektywne zadowolenie, lecz jako stan osiągany poprzez właściwe postępowanie, który może obejmować takie stany jak apatheia, ataraksja czy eutymia.
Eudajmonizm był szczególnie obecny w myśli hellenistycznej oraz w buddyzmie, gdzie szczęście traktowane jest jako kluczowy motyw działania istot żywych. W epoce nowożytnej pojawił się również eudajmonizm państwowy, który zakłada, że obowiązkiem państwa jest promowanie i zwiększanie szczęścia obywateli.
Źródła i literatura
- Jarosław Paszyński, [Eudajmonizm], Powszechna Encyklopedia Filozofii, Polskie Towarzystwo Tomasza z Akwinu, ptta.pl [dostęp 2024-05-05].
- Sławomir Molęda, [Kantowska krytyka eudajmonizmu państwowego], histmag.org, 23 czerwca 2009 [dostęp 2024-05-05].
Kategoria: Stanowiska etyczne
Kategoria: Filozofia starożytna
