Etruria – Kraina Historyczna
Etruria, znana także jako Tyrrhenia lub Tuscia, to historyczny region w starożytnej Italii, obejmujący obszar współczesnej Toskanii oraz północnego Lacjum. Położona jest w środkowej części Półwyspu Apenińskiego, nad Morzem Tyrreńskim, otoczona przez łańcuch Apeninów oraz rzekę Tyber.
Region charakteryzuje się górzystym krajobrazem, z wulkanicznymi pozostałościami na południu. W Etrurii znajdują się liczne jeziora, takie jak Trazymeńskie i Sabatyńskie, które wypełniają wygasłe kratery. W starożytności wybrzeże było gęsto zaludnione, a teren sprzyjał rolnictwu, co czyniło go atrakcyjnym miejscem do życia. Apeniny dostarczały materiałów budowlanych, a wyspa Ilva (dzisiejsza Elba) była źródłem żelaza. Ponadto w regionie wydobywano miedź i ołów. Ruiny potężnych murów w różnych miejscach świadczą o rozkwicie ówczesnych miast.
Etruria była zamieszkana przez Etrusków od około 1000 roku p.n.e., a od III wieku p.n.e. znalazła się pod panowaniem Rzymian.
Główne miasta Etrurii
- Arretium – (Arezzo)
- Caere – (Cerveteri)
- Clusium – (Chiusi)
- Cortona
- Perusia – (Perugia)
- Pisae – (Piza)
- Populonia
- Rusellae
- Tarquinii – (Tarkwinia)
- Veii – (Weje)
- Vetulonia
- Volsinii – (Bolsena)
- Volterrae – (Volterra)
- Vulci – (Wulczi)
Etruria, będąca miejscem o bogatej historii, miała znaczący wpływ na rozwój kultury i cywilizacji w starożytnej Italii.
