„`html
Erwin Axer – Biografia
Erwin Axer (1 stycznia 1917 – 5 sierpnia 2012) był polskim reżyserem teatralnym, autorem felietonów oraz zapisków wspomnieniowych. Urodził się w Wiedniu w zasymilowanej żydowskiej rodzinie. Dzieciństwo i młodość spędził we Lwowie, gdzie w 1939 roku ukończył studia na Wydziale Sztuki Reżyserskiej Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej.
Kariera teatralna
Debiutował w Teatrze Narodowym, inscenizując sztukę Księżyc nad Karybami autorstwa Eugene’a O’Neilla. Jego przedwojenne prace obejmowały:
- Nędza uszczęśliwiona Macieja Kamieńskiego (1938)
- Zwiastowanie Paula Claudela (1938)
- Panna Julia Augusta Strindberga (marzec 1939)
Po wybuchu II wojny światowej wrócił do Lwowa, gdzie reżyserował w Polskim Teatrze Dramatycznym. Po wojnie, w 1946 roku, objął kierownictwo Teatru Kameralnego w Łodzi, który później przeniesiono do Warszawy i przekształcono w Teatr Współczesny. Pełnił tę funkcję do 1981 roku.
Międzynarodowa działalność
Od 1962 roku reżyserował także za granicą, między innymi w Niemczech, Szwajcarii, ZSRR i USA. Był stałym reżyserem-gościem wiedeńskiego Burgtheater. Axer otrzymał wiele nagród, w tym:
- Nagroda Państwowa II stopnia (1953)
- Nagroda im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego (1960)
- Nagroda im. Stanisława Ignacego Witkiewicza (1993)
Twórczość literacka
W latach 1949-1979 wykładał na Wydziale Reżyserii w warszawskiej PWST. Napisał wiele esejów oraz opublikował zbiory literackie, takie jak Listy ze sceny i Ćwiczenia pamięci.
Życie osobiste i śmierć
Był mężem Bronisławy Kreczmar i ojcem Jerzego Axera. Zmarł po długiej chorobie w 2012 roku. Jego pogrzeb odbył się w Warszawie, a w ceremonii uczestniczyli zarówno aktorzy, jak i przedstawiciele władz.
Odznaczenia
- Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski (1996)
- Order Sztandaru Pracy I klasy
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005)
„`
