Ernesto Zedillo Ponce de León
Ernesto Zedillo Ponce de León, urodzony 27 grudnia 1951 roku w Meksyku, był prezydentem kraju w latach 1994-2000. Reprezentował Partię Rewolucyjno-Instytucjonalną (PRI), która rządziła Meksykiem od czasów rewolucji meksykańskiej.
Wybory i początki prezydentury
Zedillo wygrał wybory prezydenckie 21 sierpnia 1994 roku, a urząd objął w grudniu tego samego roku. Jego kadencja rozpoczęła się w trudnym okresie, gdy na koniec 1994 roku miała miejsce drastyczna dewaluacja meksykańskiego peso. W odpowiedzi na kryzys gospodarczy, Zedillo wprowadził stany wyjątkowe, zamrażając płace i ceny, aby zapobiec inflacji.
Reforma polityczna i konflikt w Chiapas
17 stycznia 1995 roku Zedillo podpisał pakt z trzema głównymi partiami opozycyjnymi, który miał na celu reformę systemu politycznego. Umowa obejmowała m.in. reformę prawa wyborczego oraz ograniczenie przywilejów PRI.
W czasie jego prezydentury wybuchł konflikt w stanie Chiapas, gdzie 1 stycznia 1994 roku rozpoczęło się powstanie Zapatystów. Zedillo ogłosił plan podziału gruntów, które miały być przekazane małorolnym chłopom. Jednak w odpowiedzi na starcia z Zapatystowską Armią Wyzwolenia Narodowego (ELZN), rząd zdecydował się na działania militarne, wysyłając 2500 żołnierzy do Chiapas.
Zmiany w polityce wobec Zapatystów
Pomimo militarnego zaangażowania, Zedillo zadeklarował, że rząd nie zamierza rozwiązywać konfliktu siłą. W lutym 1995 roku zażądał zwołania nadzwyczajnego posiedzenia Kongresu, aby uchwalić ustawę o amnestii dla powstańców, którzy złożą broń i będą dążyć do swoich praw wyłącznie środkami politycznymi.
Podsumowanie kadencji
Zedillo zakończył swoją prezydenturę, a jego miejsce zajął Vicente Fox, który 2 lipca 2000 roku wygrał pierwsze w pełni demokratyczne wybory prezydenckie, korzystając z reform wprowadzonych przez Zedillo.
