Ernest Jan Biron
Ernest Jan Biron, właśc. Ernest Jan Bühren, był księciem Kurlandii i Semigalii, hrabią Świętego Cesarstwa Rzymskiego oraz regentem Cesarstwa Rosyjskiego w latach 1737-1741 i 1763-1769. Urodził się 23 listopada 1690 roku w Kalnciems, a zmarł 29 grudnia 1772 roku w Mitawie.
Kariera polityczna
Bieron, pochodzący ze szlachty inflanckiej, rozpoczął swoją karierę jako doradca księżnej Anny Iwanowny Romanow. Po jej koronacji w 1730 roku przeniósł się do Petersburga, gdzie zyskał tytuł hrabiego i różne urzędowe stanowiska. W 1737 roku został księciem Kurlandii i Semigalii.
Jego rządy były określane jako surowe, co prowadziło do lokalnych buntów i nadużyć. Biron był inicjatorem wielu intryg dworskich oraz zajmował się polityką, m.in. w sprawie obsady tronu Rzeczypospolitej.
Regent Cesarstwa Rosyjskiego
W 1740 roku Biron został regentem po śmierci Anny Iwanowny, jednak szybko został obalony w wyniku spisku dworskiego. Aresztowany, został skazany na zesłanie do Syberii, gdzie spędził wiele lat pod kontrolą. Po pewnym czasie jego wyrok został złagodzony przez cesarzową Elżbietę, a Biron osiedlił się w Jarosławiu.
Powrót na tron Księstwa Kurlandii i Semigalii
W 1763 roku, za sprawą Katarzyny II, Biron odzyskał tron Księstwa Kurlandii i Semigalii, gdzie rozpoczął rządy absolutystyczne. Budował okazałe rezydencje, jednak z racji wieku nie był w stanie samodzielnie rządzić. W 1769 roku abdykował, a zmarł w 1772 roku, zostawiając po sobie dzieci, w tym syna Piotra Birona, który kontynuował dynastię.
Życie prywatne
Biron był faworytem Anny Iwanowny, a w 1723 roku ożenił się z Benigną Gottliebą von Trotha, z którą miał troje dzieci:
- Piotr Biron, książe Kurlandii i Semigalii
- Jadwiga Elżbieta, żona barona Aleksandra Czerkasowa
- Karol Ernest Biron, generał-major wojsk rosyjskich
Pochowany został w krypcie pod pałacem w Mitawie.
