„`html
Fritz Erich von Manstein
Fritz Erich Georg Eduard von Manstein (1887-1973) był niemieckim feldmarszałkiem i zbrodniarzem wojennym, urodzonym w Berlinie jako dziesiąte dziecko generała Edwarda von Lewinskiego. W wieku 14 lat został adoptowany przez mjr. Georga von Mansteina. Po ukończeniu szkoły kadetów w 1906 roku, rozpoczął służbę wojskową w 3. spiesznym pułku gwardii.
I wojna światowa
Manstein rozpoczął I wojnę światową jako porucznik, uczestnicząc w zdobyciu twierdzy Namur oraz w bitwie nad jeziorami mazurskimi. Po odniesieniu ran, awansował na kapitana i służył w sztabach armii, kończąc wojnę jako szef Wydziału Operacyjnego 213 Dywizji Piechoty.
Okres międzywojenny
Po wojnie Manstein kontynuował karierę w Reichswehry, obejmując różne stanowiska sztabowe. W 1929 roku pracował w Ministerstwie Reichswehry, a w 1933 roku awansował na pułkownika. W 1932 roku brał udział w manewrach w ZSRR jako obserwator.
Awanse
- 1906 – Fahnrich (chorąży)
- 1907 – podporucznik
- 1914 – porucznik
- 1915 – kapitan
- 1927 – major
- 1931 – podpułkownik
- 1933 – pułkownik
- 1936 – generał major
- 1940 – generał piechoty
- 1942 – feldmarszałek
Pełnione funkcje
- Adjutant batalionu (1911)
- Oficer sztabowy w różnych armiach (1915-1941)
- Dowódca 11. Armii (1941)
- Dowódca Grupy Armii „Don” (1942)
- Zdymisjonowany w 1944 roku
Odznaczenia
- Krzyż Żelazny I i II kl.
- Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego
- Liście Dębu do Krzyża Rycerskiego
- Miecze do Krzyża Rycerskiego
- Krzyż Honorowy dla Walczących na Froncie
- Order Hohenzollernów
- Medal za Kampanię Zimową na Wschodzie
Erich von Manstein jest pamiętany zarówno za swoje osiągnięcia wojskowe, jak i kontrowersje związane z jego rolą w II wojnie światowej.
„`
