Éric-Emmanuel Schmitt – Biografia
Éric-Emmanuel Schmitt, urodzony 28 marca 1960 roku w Sainte-Foy-lès-Lyon, to francuski dramaturg, eseista i powieściopisarz, wykształcony filozof. Obecnie mieszka w Brukseli.
Schmitt uczęszczał do École normale supérieure, zdobywając prestiżowe certyfikaty nauczycielskie oraz doktorat z filozofii. Jego kariera artystyczna rozpoczęła się od sztuki La Nuit de Valognes, wystawionej w 1991 roku, która zyskała uznanie dzięki współpracy z Royal Shakespeare Company. Jego kolejnym sukcesem była sztuka Le Visiteur z 1993 roku, która przyniosła mu trzy nagrody Molières.
Po tych osiągnięciach Schmitt zrezygnował z pracy na Uniwersytecie Sabaudzkim, aby poświęcić się pisarstwu. Jego dzieła zdobyły międzynarodowe uznanie, tłumaczone są na 35 języków, a jego sztuki prezentowane w ponad czterdziestu krajach.
Oprócz twórczości teatralnej, w 1997 roku napisał doktorat o Diderocie oraz przetłumaczył Wesele Figara. W 2005 roku opublikował powieść Moje życie z Mozartem.
W 2001 roku otrzymał Grand Prix du Théâtre de l’Académie Française, a w 2010 Nagrodę Goncourtów za zbiór opowiadań Trucicielka. Jego prace tłumaczone są na polski przez wielu uznanych tłumaczy.
Twórczość
Proza
- La Secte des égoïstes (1994)
- L’Évangile selon Pilate (2000)
- Monsieur Ibrahim et les fleurs du Coran (2001)
- Oscar et la dame rose (2002)
- Ma vie avec Mozart (2005)
- La Nuit de feu (2015)
Sztuki teatralne
- La Nuit de Valognes (1991)
- Le Visiteur (1993)
- Variations énigmatiques (1996)
- Oscar et la Dame rose (2002)
- Petits crimes conjugaux (2003)
Wydania zbiorowe
- Opowieści o niewidzialnym (2005)
- Księga o niewidzialnym (2012)
